Diagnoza i budowanie {kultury bezpieczeństwa}

Diagnoza i budowanie kultury  bezpieczeństwa

Kształtowanie wysokiej kultury bezpieczeństwa wiąże się z koniecznością zaangażowania wszystkich osób związanych z organizacją: pracodawcy, zarządu, kierowników oraz pracowników etatowych, jak również osób i instytucji wykonujących zadania na rzecz organizacji (firm kooperujących). Polega między innymi na podejmowaniu działań podnoszących efektywność zarządzania bezpieczeństwem, budowaniu świadomości pracowników za własne bezpieczeństwo i bezpieczeństwo współpracowników, organizowaniu pracy zgodnie z zasadami ergonomii, właściwym motywowaniu pracownika do pracy. 

Planowanie i wdrożenie odpowiednich działań służących kształtowaniu pożądanej kultury bezpieczeństwa, opieramy na następujących elementach zarządzania zmianą:

  • Diagnozę aktualnego stanu kultury, określenie mocnych i słabych stron
  • Wypracowanie wizji kultury bezpieczeństwa uwzględniającej potrzeby wszystkich interesariuszy
  • Opracowanie planu rozwoju kultury bezpieczeństwa 
  • Realizacja planu budowy kultury bezpieczeństwa zgodnie z przyjętym planem rozwoju
  • Prowadzenie działań służących utrzymaniu efektu zmiany w organizacji 

W etapie diagnostycznym wykorzystujemy różnego rodzaju metody do diagnozy kultury bezpieczeństwa. Badania opieramy na metodologii badań psychologicznych pozwalającej na ocenę właściwości psychometrycznych stworzonych narzędzi diagnostycznych, a także gwarantujących wysoką trafność i rzetelność uzyskanych wyników, które będą stanowiły podstawę do tworzenia programu profilaktycznego dla naszego Klienta.

  1. Identyfikujemy poziom klimatu bezpieczeństwa pracy, za pomocą Kwestionariusza Kultury Bezpieczeństwa (KKB-50) w odniesieniu do takich jej wymiarów jak: 
  • partycypacja pracowników w sprawach bezpieczeństwa, 
  • zachowania bezpieczne,
  • zaangażowanie kierownictwa,
  • modelowanie i wzmacnianie bezpiecznych zachowań w organizacji,
  • zarządzanie ryzykiem wypadku w miejscu pracy,
  • zaplecze techniczne i ergonomia, 
  • tempo pracy i poziom zmęczenia,
  • proces szkolenia w zakresie bhp,
  • atmosfera w miejscu pracy
  • polityka organizacji w zakresie zarządzania bhp.
  1. Identyfikujemy poziom kultury bezpieczeństwa osobistego oraz określamy jej poziomu w odniesieniu do zagrożeń w środowisku pracy (fizycznych, materialnych i psychospołecznych), jak i poza nią.
  2. Określamy postawy pracowników wobec bezpieczeństwa pracy z uwzględnieniem jej wymiaru afektywnego, poznawczego i behawioralnego oraz aspektu kierunkowego (postawa pozytywna vs. negatywna) w stosunku do występujących zagrożeń fizycznych, materialnych i psychospołecznych w środowisku pracy.
  3. Diagnozujemy poziom poczucia zagrożenia w miejscu pracy, zrozumienia i internalizacji, postaw, poglądów, norm i wartości dotyczących bezpiecznych zachowań.
  4. Prowadzimy diagnozę w obszarze fizycznej przestrzeni pracy i wypływających z niej komunikatów dotyczących zachowania bezpieczeństwa 
  5. Dokonujemy analizy skuteczności wdrożonych programów w obszarze BHP i ZZL dotyczących poprawy poczucia bezpieczeństwa i kreowania pozytywnego klimatu bezpieczeństwa pracy wśród załogi.

 

Efektem przeprowadzonej diagnozy jest opracowanie rekomendacji umożliwiających implementację uzyskanych wyników w takich obszarach jak:

• promocja bezpieczeństwa przez transfer wiedzy, 

• budowanie programów szkoleniowych wzbogacających merytorycznie cykliczne szkolenia pracowników w zakresie BHP,

• wspomaganie ścieżek rozwoju i awansu pracowników,

• uwierzytelnienie systemów motywacji,

• rekrutacja i dobór pracowników,

• transfer wiedzy i doświadczeń w obrębie organizacji,

• komunikacja i informowanie o zagrożeniach,

W rekomendacjach jest zaimplementowana wiedza umożliwiająca zastosowanie jej w warunkach rzeczywistych organizacji.